Bozguna uğratılmış hikayeler diyeyim o zaman
Bozguna uğratılmış hikayeler..
Bir hayli fazla görüyorum bu tür hikayeleri hem de bozguna uğratılıp gerçekleşme ihtimalleri yok edilip dile getirildiklerinden sonra.
Biliyor musunuz sevgili okurlar aslında buradan çok güzel bir şiir çıkar ama derdim artık bozguna uğramış hikayelerin şiirini yazmak ya da gerçekliğin, reel dünyanın ötesinde hayallerde barınan durumları imgelemek değil. Ben artık özgürce ve netçe konuşmak istiyorum. Şiirlerimi ise gerçeklere saklıyorum. İçinde yalnızca gerçekliğin barındığı harika cümleler kurmak istiyorum. Ukdesi kalmış duyguların ezikliğiyle kaybolmuş ruhların esintisinden bahsetmek, öyle ruhları anmak değil, yeniden açan çiçeklerden bahsetmek istiyorum mesela , doğan güneşten , gülen yüzlerden, haktan hukuktan, reel bir yaşamdan bahsetmek istiyorum.
Bozguna uğratılmış hikayeleri ise şiirlerimde misafir etmiyorum.
E karar böyle olunca burdan bir muhabbet kurmak istedim sizlerle ve biz insanların bu ruh halini birlikte çözmeye çalışalım istedim.
Şiirsel konuşmayacağım öncelikle , olabildiğince bunu yapmaya çalışacağım diyeyim ya da :))
Neyse gelelim konuya ;
İnsanoğlu içinde kalan ukdesinin kurbanı.
O yüzden benden size bir tavsiye; ukdelerinize kulak asmayın. Eğer onları gerçekleştirme ihtimalini kaybettiyseniz.
Ha öyle hayali imgeli hallere de girmeyin lütfen, yok işte imkansız bir şey yok,
Şu ukdemi şurda yapayım, içimde kalan duyguyu şurda yaşayayım .. a şunu şu yaşımda yapamadım şimdi yapayım …
Yok.. olmaz! , geçti evet geçti gitti artık.
Yüzleşin!
Size hayatta ilerlemenin ve dik kalabilmenin bildiğim en büyük sırrını söyleyeyim mi!
Yüzleşmek! ve kabullenmek!
Bir kere önce kendinizi sevin , kendi kararlarınızı.
Yaptığınız eylemleri verdiğiniz kararları sahiplenin, kabul edin.
İyi de olsa kötü de olsa bu benim ya deyin, yaptım deyin.
Çünkü hayat bu , ve biz insanoğlu.
Kimi zaman kaybederiz, kimi zaman kazanır , kimi zaman yanılırız, kimi zaman haklıyızdır.
Doğru yaparız bazen, bazen yanlış.
Üzülürüz, ağlarız, güleriz, seviniriz.
Hepsi biziz.
O yüzden dönüp dönüp geçmişten hikayeler çıkarmayın karşınıza.
Bu yol devam ediyor.
Tren ilerliyor.
O durak geçti.
Geçti.
Ufka bakın yalnızca.
Düne hoşçakal demeyi yarına merhaba demeyi adet edinin.
Sevgiyle kalın. 🤍
